کودک آزاری و بررسی عوامل موثر بر آن و ارائه راهکارهای پیشگیری

چکیده

زمینه و هدف: کودک آزاری یک مشکل جهانی قابل توجه در سطح جهانی است که شیوع جهانی آن ناشناخته است. کودکان همواره جزء آسیب پذیرترین اقشار جامعه هستند. کودك آزاري رفتاري است که باعث آزار جسمی، ذهنی، عاطفی یا جنسی کودك می شود که در اثر این اعمال، سلامتی و آسایش کودك آسیب می بیند. لذا این مطالعه به بررسی عوامل موثر بر کودک آزاری و ارائه راهکارهای پیشگیری می پردازد.

روش: در این مطالعه مروری، با استفاده از پایگاه های اطلاعاتی SID, Magiran, Google Scholar, PubMed, Science Direct با کلید واژه های کودک آزاری، عوامل موثر ، کودک به فارسی و انگلیسی  بین سالهای 2010 تا 2020 انتشار یافته اند، مورد جستجو قرار گرفت.

یافته‌ها، عوامل تاثیر گذار بر کودک آزاری به چهار دسته کلی عوامل مربوط به والدین، کودک و عوامل محیطی و کمبودهای فرهنگی تقسیم می شوند این عوامل عبارتند از: اختلالات روحی و روانی والدین، سن زیاد والدین بخصوص پدر، شغل با درآمد ناکافی یا بیکاری، تحصیلات پایین والدین، وضعیت اقتصادی ضعیف و مسکونی استجاری والدین، ناتوانی کودک یا کودک دچار آسیب مغزی، هیپراکتیو بودن کودک، نوزاد زودرس یا با آنومالیهای مادرزادی، جنس پسر، تعداد فرزندان، طلاق، مرگ والدین، اعتیاد به مواد مخدر یا الکل، فقر، انزوای اجتماعی و عدم دسترسی به سیستمهای حمایتی با کودک آزاری رابطه معنی دار وجود دارد.

نتیجه گیری، سوء رفتار با کودک در بسیاری از موارد قابل پیشگیری است و نقش پرسنل بهداشتی به ویژه پرستاران بهداشت جامعه  در طی بازدید منزل در پیشیگیری از این معضل اجتماعی حائز اهمیت خواهد بود. همچنین ضرورت پایش کودکان، تهیه برنامه های مراقبت موثر برای توانمندسازی کودکان، تقویت نقش پر رنگ پزشکان خانواده در کشف و مدیریت کودک آزاری، تدوین قوانین حمایت از کودکان و طرح و اجراي برنامه هاي آموزشی پیشگیري می تواند در کاهش کودك آزاري مفید باشد.