نقش حمایت اجتماعی و امید در پیش بینی کیفیت زندگی سالمندان

چکیده

چکیده:

زمینه و هدف: سالمندشدن جمعيت پديده اي رو به افزايش است که تغییرات این سنین مانند حمایت اجتماعی و امید می تواند نقش مهمی در کیفیت زندگی و بهداشت روان سالمندان داشته باشد . در اين سنين کاهش روابط اجتماعی بر نحوه زندگي و کیفیت زندگی آن تاثير مي گذارد. اين مطالعه بر آن است تا ضمن تعيين وضعيت كيفيت زندگي سالمندان به بررسي نقش حمايت هاي اجتماعي و امید در اين زمينه بپردازد.

روش پژوهش: روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه حاضر شامل کلیه سالمندان ساکن جامعه شهر سنندج و بوکان  در سال 1400 بود که از بین آنها 220 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. برای جمع آوری اطلاعات از  پرسشنامه حمایت اجتماعی ادارک شده، امید  و کیفیت زندگی مبتنی بر سلامت استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده با استفاده  از نرم افزاهای spss نسخه 26 انجام شد.

یافته ها:  در این مطالعه میانگین سنی مشارکت‌کنندگان 52/66 سال و انحراف معیار سن آن‌ها 96/7 بود. از نظر جنسیت 9/58 درصد (122 نفر) آزمودنی‌ها مرد و 1/41 درصد (85 نفر) آزمودنی‌ها زن بودند. نمرات كيفيت زندگي مبتنی بر سلامت در بین مردان سالمند در دامنه47 - 16 با ميانگين: 58/32 (SD=8/48) و نمرات كيفيت زندگي مبتنی بر سلامت در بین زنان سالمند در دامنه 44-16 با ميانگين: 08/29 (SD=8/33)  قرار دارند. همچنين نتایج نشان داد كه بين حمايت اجتماعي و امید با كيفيت زندگي مبتنی بر سلامت رابطه مستقيم و معناداري وجود دارد (p<0.01). بدین معنی تحلیل رگرسیون نشان داد که حمایت اجتماعی(238/) و امید (575/) به ‌طور معناداری قادر به پیش بینی کیفیت زندگی در بین سالمندان بود.

نتیجه گیری:  نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن است که متغیرهای حمایت اجتماعی و امید توانایی پیش‌بینی کیفیت زندگی در بین سالمندان را دارد، بنابراین توصیه می‌شود متخصصان سلامت روان و افرادی که در حوزه سالمندی فعالیت می‌کنند، یافته‌های این مطالعه را در طراحی مداخلات روان‌شناختی، بسته‌های آموزشی و همچنین برگزاری کارگاه مهارت‌های های زندگی در جهت افزایش کیفیت زندگی این افراد مورد توجه قرار دهند.

کلمات کلیدی: حمایت اجتماعی، امید، کیفیت زندگی، سالمند