نقش میانجی گری سلامت معنوی، در ارتباط احساس تنهایی، اعتیاد به اینترنت و ویژگی های شخصیتی با دلزدگی زناشویی در پرستاران زن

چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای سلامت معنوی در ارتباط احساس تنهایی، ویژگی های شخصیتی و اعتیاد به اینترنت با دلزدگی زناشویی انجام گرفت. پژوهش حاضر توصیفی،از نوع همبستگی و الگو یابی معادلات ساختاری، بود. 307 نفر از متاهلین زن پرستار ساکن شهر کرمانشاه در سال 98 به روش نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گرداوری داده ها از مقیاس دلزدگی زناشویی ( CBM ) پاینز (1996)، سلامت معنوی(SWB)، پالوتزین و الیسون (1983)، احساس تنهایی اجتماعی و عاطفی بزرگسالان(SELSA-A ) دیتوماسو، برانن و بست ( 2004)، اعتیاد به اینترنت یانگ (1988) و پرسشنامه ویژگی های شخصیتی( NEO-PI)، مک کری و کاستا (1992) استفاده شد. یافته ها نشان داد که روان رنجورخویی بر دلزدگی زناشویی،احساس تنهایی بر سلامت معنوی، روان رنجورخویی بر سلامت معنوی، برون گرایی بر سلامت معنوی و سلامت معنوی بر دلزدگی زناشویی اثر مستقیم داشتند اما اعتیاد به اینترنت بر دلزدگی زناشویی، احساس تنهایی بر دلزدگی زناشویی، برون گرایی بر دلزدگی زناشویی، با وجدان بودن بر دلزدگی زناشویی، توافق پذیری بر دلزدگی زناشویی،گشودگی نسبت به تجربه بر دلزدگی زناشویی، اعتیاد به اینترنت بر سلامت معنوی، با وجدان بودن  بر سلامت معنوی، توافق پذیری بر سلامت معنوی و گشودگی نسبت به تجربه بر سلامت معنوی اثر مستقیم نداشتند. همچنین اعتیاد به اینترنت با دلزدگی زناشویی با میانجی گری سلامت معنوی ، رابطه احساس تنهایی با دلزدگی زناشویی با میانجی گری سلامت معنوی، رابطه روان رنجور خویی با دلزدگی زناشویی با میانجی گری سلامت معنوی، رابطه برون گرایی با دلزدگی زناشویی با میانجی گری  اسلامت معنوی اثر غیر مستقیم داشتند. اما باوجدان بودن بر دلزدگی زناشویی با میانجی گری سلامت معنوی، توافق پذیری بر دلزدگی زناشویی با میانجی گری سلامت معنوی و گشودگی نسبت به تجربه بر دلزدگی زناشویی با میانجی گری سلامت معنوی اثر غیر مستقیم داشتند.. نتایج این پژوهش بر نقش با اهمیت متغیر های احساس تنهایی، اعتیاد به اینترنت و ویژگی های شخصیتی با نقش میانجی گری سلامت معنوی را در پیش بینی دلزدگی زناشویی خاطر نشان می سازد.